ÖZET

Amaç:

Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesine başvuran üveit hastalarının etiyolojik ve demografik özelliklerini saptayarak diğer çalışmalarla kıyaslamak.

Yöntemler:

Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde takip edilen 65 üveit vakasının kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Tüm hastalara rutin muayene ve tam oftalmolojik muayene yapıldı. Hastaların yaşı ve cinsiyeti, üveitin anatomik yerleşimi, etyolojisi ve tutulum tarafı değerlendirildi. Gerektiğinde laboratuvar yöntemlerinden yararlanıldı.

Bulgular:

Çalışma kapsamına alınan yaşları 10 ile 70 arasında değişen 65 üveit hastasının 31’i kadın (%48), 34’ü erkek (%52) idi. Etiyolojik incelemede en sık tanı idyopatik üveit idi (n=15, %23). Bunu ikinci sırada Behçet hastalığı (n=15, %23) ve üçüncü sırada HLA-B27 pozitifliği ile ilişkili üveit takip etmekteydi (n=7, %11). En sık anatomik tutulum ön üveit idi (n=32, %49). İkinci sıklıkta ise panüveit yer almaktaydı (n=23, %36). Hastaların %57’sinde tek taraflı tutulum mevcuttu.

Sonuç:

Üveitin etiyolojik ve demografik özellikleri, coğrafik bölgelere göre farklılık göstermektedir. Kliniğimizde en sık görülen üveit formu idyopatiktir. Etiyolojide ise en sık saptanan Behçet hastalığını sırasıyla; HLA-B27 pozitifliği ve ankilozan spondilit takipetmektedir. Üveitin ülkemizdeki etiyolojik ve demografik dağılımını tam olarak ortaya koymak için daha geniş vaka serilerine ihtiyaç vardır.