ÖZET

Amaç:

Non-ST elevasyonlu miyokard infarktüsü (NSTEMI) akut koroner sendromların geniş bir kısmını oluşturan ve yaygın damar hastalığıyla yüksek mortaliteye sahip bir durumdur. Enflamasyonun aterosklerozun gelişiminden başlayan etkisi plak rüptürü sonucu trombüs oluşumuna kadar sürmektedir. Yüksek trombüs yükü ile kötü sonlanım noktaları arasında yakın ilişki vardır. Amacımız NSTEMI hastalarında enflamasyonun ve kardiyovasküler sonlanım noktalarının göstergesi olan monosit yüksek dansiteli lipoprotein oranı (MHR) ile trombüs yükü arasındaki ilişkiyi incelemektir.

Yöntemler:

Tersiyer merkezimizde NSTEMI tanısı ile koroner anjiyografi yapılmış 205 ardışık hastayı retrospektif olarak değerlendirdik. Kan örneklerinden tam kan sayımı ve biyokimyasal analizler yapıldı. Anjiyografik trombüs yükü, miyokard enfarktüsü (TIMI) çalışma grubunda tromboliz ile daha önce tanımlandığı gibi sınıflandırıldı.

Bulgular:

Yüksek trombüs yükü olan hastalarda düşük gruba göre daha yüksek monosit sayısı, MHR ve platelet sayısı mevcuttu. Ayrıca TIMI ve Syntax skorları da yüksek trombüs yükü olan grupta daha yüksekti. Çoklu lojistik regresyon analizi MR ve TIMI değerlerinin bağımsız olarak yüksek trombüs yükü ile ilişkili olduğunu ortaya çıkardı. [Odds ratio (OR): 1,678 (1,120-2,515) p=0,012) ve OR: 1,432 (1,102-1,861), p=0,007) sırasıyla].

Sonuç:

Çalışmamızda MHR’nin NSTEMI hastalarında trombüs yükü ile yakından ilişkili olduğunu tespit ettik. Yapılacak ek çalışmalar ile MHR uzun dönem morbidite ve mortalite hakkında bilgi veren risk skorlamalarına yardımcı bir parametre olabilir.