ÖZET

Amaç:

Multiple skleroz (MS), merkezi sinir sisteminin en sık görülen, kronik, enflamatuvar ve demiyelinizan hastalığıdır. Bu çalışmada MS’deki prediktif rollerini değerlendirmek için bazı nörobiyokimyasal belirteçlerin seviyelerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Yöntemler:

Çalışmaya MS tanısı olan 51 hasta ve 37 sağlıklı birey dahil edilmiştir. MS tanısı, hastalara tıbbi öykü ve revize edilmiş McDonald kriterlerine göre yapılan fizik muayene temelinde uzman bir nörolog tarafından konmuştur. Nöron spesifik enolaz ve S100B düzeyleri elektrokemilüminesan immünoassay ile ölçülmüştür. Glial fibriller asidik protein (GFAP) ve miyelin bazik protein (MBP), ticari olarak temin edilebilen ELISA kiti ile sandviç enzim immün yöntem ile ölçülmüştür.

Bulgular:

Hasta ve kontrol grubu arasında NSE düzeylerinde anlamlı bir fark bulunmuştur. Hasta ve kontrol grubu arasında S100B, MBP ve GFAP düzeyleri açısından anlamlı fark saptanmamıştır. S100B seviyeleri Genişletilmiş Özürlülük Durum ölçeği skorları ile pozitif olarak koreleydi.

Sonuç:

Bulgularımız NSE düzeylerinin MS hastalarında anlamlı derecede düşük olduğunu göstermiştir. Ancak, NSE düzeyleri hastalığın ayırıcı tanısında tek başına kullanılmamalıdır. MS’nin tanısı ve takibinde multifaktöriyel değerlendirme yapılmalıdır.